Polsko-ormiański wolontariat w Rumunii
Projekt obejmował przeprowadzenie 11-dniowego obozu wolontariackiego w Rumunii, w miejscowości Botoszany, podczas którego zostały przeprowadzone prace inwentaryzacyjne na cmentarzach w Serecie, Suczawie i Botoszanach. Poszukiwano również śladów polskich Ormian w Jassach.
Założono karty inwentaryzacyjne dla wszystkich zinwentaryzowanych nagrobków Ormian polskich oraz pełną dokumentację fotograficzną tych obiektów.
Królestwo Rumunii stanowiło dla Ormian polskich tzw. małą ojczyznę. Wiele rodzin ormiańskich posiadało na terenie Rumunii wielkie majątki ziemskie, na których zajmowano się uprawą kukurydzy, a także specjalizowano się w hodowli trzody chlewnej i bydła rogatego. W przypadku hodowli bydła znane są przykłady współpracy pomiędzy klanami rodzinnymi zamieszkującymi Rumunię, Siedmiogród, Mołdawię i tereny obecnej Ukrainy. Bydło było pędzone z Rumunii na połoniny ukraińskie i sprzedane na targach przez rodziny ormiańskie na ww. terenach. Przyczyniło się to do powstania wielkich fortun ormiańskich, a przedstawiciele majętnych rodów chętnie fundowali kościoły i ustanawiali uposażenie dla ich proboszczów. Dzięki takim donatorom rozwijały się skupiska ormiańskie między innymi w miejscowościach, które są wymienione w projekcie.
